Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό, παράγεται συνεχώς από τον εγκέφαλο και επαναρροφάται από το κυκλοφορικό σύστημα. Σε κάποιες περιπτώσεις, σαν αποτέλεσμα κάποιου κατάγματος του κρανίου, αδυναμίας του περιβλήματος του εγκεφάλου (μήνιγγα), τραυματισμού μετά από χειρουργική επέμβαση του εγκεφάλου ή της μύτης, ή και στην περίπτωση χειρουργικής αφαίρεσης όγκου του εγκεφάλου μπορεί να δημιουργηθεί διαφυγή του υγρού προς τη μύτη. Αυτή είναι μία δυνητικά επικίνδυνη κατάσταση αφού μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση του περιβλήματος του εγκεφάλου (μηνιγγίτιδα) ή και του ίδιου του εγκεφάλου (εγκεφαλίτιδα, εγκεφαλικό απόστημα). Μία από τις συνηθέστερες επιπλοκές της διαρρινικής, διασφηνοειδικής χειρουργικής είναι η ρινόρροια εγκεφαλονωτιαίου υγρού μετεγχειρητικά. Ελλείματα της βάσεως κρανίου που δημιουργούνται διεγχειρητικά απαιτούν πολύ προσεκτική αποκατάσταση ώστε να αποφευχθεί η ρινόρροια ΕΝΥ. Η έκταση και το είδος της αποκατάστασης εξαρτώνται από τη θέση του ελλείμματος της βάσης του κρανίου. Ο κίνδυνος ρινόρροιας ΕΝΥ μετά από αφαίρεση τυπικού αδενώματος υπόφυσης διαρρινικά, διασφηνοειδικά είναι κάτω του 1%, αυξάνεται όμως σε 3-5% μετά από μεγάλα ελλείμματα βάσεως κρανίου που δημιουργούνται για την αφαίρεση κρανιοφαρυγγιωμάτων, μηνιγγιωμάτων ή πολύ μεγάλων αδενωμάτων. Η εμπειρία και η επαγγελματική κατάρτηση της χειρουργικής ομάδας εξασφαλίζει σχεδόν μηδενικά ποσοστά αυτής τής επιπλοκής. Η έγκαιρη χρήση ποικιλίας χειρουργικών τεχνικών εξασφαλίζει την ακριβή και αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτής της νοσολογικής οντότητας σε κάθε περίπτωση.

Κατά την ρινόρροια εγκεφαλονωτιαίου υγρού παρατηρείται ροή καθαρού υγρού, που θυμίζει δάκρυ, από την μύτη, όταν ο ασθενής σκύβει του κεφάλι του μπροστά. Αν εντοπίσετε επίμονη ροή υγρού από την μύτη σας της πρώτες 1-2 εβδομάδες μετά την επέμβαση απαιτείται να επικοινωνήσετε άμεσα με τον χειρουργό σας. Στην περίπτωση μηνιγγίτιδας μετά από ρινόρροια ΕΝΥ, εμφανίζονται πονοκέφαλος, δυσκαμψία του αυχένα, πυρετός, φωτοφοβία, αδυναμία, σύγχυση και έλλειψη συντονισμού των κινήσεων.

Υποψιαζόμαστε μετεγχειρητική ρινόρροια εγκεφαλονωτιαίου υγρού όταν παρατηρούμε ροή υδαρούς υγρού από την μύτη. Η μαγνητική και η αξονική τομογραφία εγκεφάλου (με ειδικές τεχνικές και λήψεις, όπως η 3d με λεπτές τομές αξονική τομογραφία σπλαχνικού κρανίου/παραρρινίων κόλπων και η heavily-weighted με λεπτές στεφανιαίες τομές Τ2 ακολουθία μαγνητική τομογραφία προσθίου και μέσου κρανιακού βόθρου) μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση ή και τον ακριβή εντοπισμό του σημείου διαφυγής ή να καταδείξουν την παρουσία αέρα εντός του εγκεφάλου (πνευμοεγκέφαλος). Αξονική Τομογραφία με έγχυση σκιαγραφικού μετά από οσφυονωτιαία παρακέντηση μπορεί επίσης να βοηθήσει στον εντοπισμό της περιοχής από όπου διαφεύγει ΕΝΥ. Πολύ σημαντική εξέταση είναι η συλλογή του υγρού και ο έλεγχος ενός συστατικού που λέγεται β2 τρανσφρερρίνη και εντοπίζεται αποκλειστικά στο ΕΝΥ.

Η θεραπεία της ρινόρροιας ΕΝΥ απαιτεί τη χειρουργική σύγκλειση του ελλείμματος, που ανάλογα με τη θέση και την έκτασή του, μπορεί να γίνει είτε ενδοσκοπικά, διαρρινικά είτε με κρανιοτομία με χρήση αυτομοσχευμάτων που λαμβάνονται από τον ίδιο τον ασθενή με ειδικές τεχνικές . Με αυτόν τον τρόπο, σχεδόν εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα της χειρουργικής στεγανοποίησης σε μόνιμη βάση.